Κυριακή 15 Μαΐου 2011
12:09 μ.μ. | Αναρτήθηκε από
Ηλίας |
Επεξεργασία ανάρτησης
Καύση μίγματος θείου(S) και σιδήρου(Fe).Η αντίδραση είναι εξώθερμη, και δημιουργείται πέτρωμα.Επίσης παράγεται υδρόθειο(H2S), το οποίο είναι ένα άχρωμο, πολύ τοξικό και εύφλεκτο αέριο με τη χαρακτηριστική οσμή των κλούβιων αυγών.
Το χημικό στοιχείο θείο ή θειάφι είναι το με σύμβολο S, ατομικό αριθμό 16 και ατομική μάζα
32,065(5)amu. Είναι ένα πολυσθενές αμέταλλο. Στη στοιχειακή του μορφή είναι ένα έντονα κίτρινο κρυσταλλικό στερεό. Στη Γη μπορεί να βρεθεί φύση τόσο στη στοιχειακή του μορφή, όσο και με τη μορφή θειούχων και θειικών ορυκτών του. Είναι ένα από τα σημαντικά στοιχεία της ζωής και βρίσκεται σε δυο από τα πρωτεϊνικά αμινοξέα, την κυστεΐνη και τη μεθειονίνη. Χρησιμοποιείται στην παραγωγή θειούχων λιπασμάτων, μαύρης πυρίτιδας, σπίρτων, εντομοκτόνων, ζιζανιοκτόνων, ελαστικών και μεγάλου πλήθους άλλων παραγώγων. Το στοιχειακό θείο συλλέγεται από συλλέκτες ορυκτών, εξαιτίας των έντανα χρωματισμένων πολυεδρικών κρυστάλλων που σχηματρίζει. Επίσης γαλάκτωμα αυτού χρησιμοποιείται στην αισθητική προσώπου. Ήταν γνωστό από την αρχαιότητα.
Σίδηρος
Το χημικό στοιχείο σίδηρος είναι μέταλλο με ατομικό αριθμό 26 και ατομικό βάρος 55,847. Έχει θερμοκρασία τήξης 1535 °C και θερμοκρασία βρασμού 2750 °C. Το χημικό του σύμβολο είναι Fe.
Ο σίδηρος είναι το τέταρτο πιο άφθονο στοιχείο στον στερεό φλοιό της γης μετά το Οξυγόνο(Ο), το Πυρίτιο (Si) και το Αργίλιο (Al) 1. Επίσης, είναι το μεταλλο με την πιο ευρεία χρήση, κυρίως με τη μορφή των δύο σημαντικότερων κραμάτων του, του χάλυβα (ατσάλι εκ του λατινικού acciaio) και του χυτοσίδηρου. Ο σίδηρος έχει ανακαλύφθεί από την προϊστορία, συγκεκριμένα από την Εποχή του Σιδήρου.
Υδρόθειο
To «υδρόθειο» ή «σουλφάνιο» ή «υδροσουλφίδιο» ή «σουλφίδιο του υδρογόνου» είναι η χημική ένωση του υδρογόνου και του θείου με χημικό τύπο H2S. Είναι ένα άχρωμο, πολύ τοξικό και εύφλεκτο αέριο με τη χαρακτηριστική οσμή των κλούβιων αυγών. Είναι συχνά το αποτέλεσμα της αναερόβιας βακτηριδιακής αποικοδόμησης οργανικών ουσιών που περιέχουν θείο, σε έλη και αποχετεύσεις. Επίσης βρίσκεται στα ηφαιστειακά αέρια, στο φυσικό αέριο και στο νερό κάποιων πηγαδιών. Το ανθρώπινο σώμα επίσης παράγει μικρές ποσότητες υδροθείου.
Πηγές πληροφοριών: "Wikipedia"
τμήμα θετικής κατεύθυνσης β' τάξης 2ου Γενικού Λυκείου Πειραιά.(2011).Θείο
Το χημικό στοιχείο θείο ή θειάφι είναι το με σύμβολο S, ατομικό αριθμό 16 και ατομική μάζα
32,065(5)amu. Είναι ένα πολυσθενές αμέταλλο. Στη στοιχειακή του μορφή είναι ένα έντονα κίτρινο κρυσταλλικό στερεό. Στη Γη μπορεί να βρεθεί φύση τόσο στη στοιχειακή του μορφή, όσο και με τη μορφή θειούχων και θειικών ορυκτών του. Είναι ένα από τα σημαντικά στοιχεία της ζωής και βρίσκεται σε δυο από τα πρωτεϊνικά αμινοξέα, την κυστεΐνη και τη μεθειονίνη. Χρησιμοποιείται στην παραγωγή θειούχων λιπασμάτων, μαύρης πυρίτιδας, σπίρτων, εντομοκτόνων, ζιζανιοκτόνων, ελαστικών και μεγάλου πλήθους άλλων παραγώγων. Το στοιχειακό θείο συλλέγεται από συλλέκτες ορυκτών, εξαιτίας των έντανα χρωματισμένων πολυεδρικών κρυστάλλων που σχηματρίζει. Επίσης γαλάκτωμα αυτού χρησιμοποιείται στην αισθητική προσώπου. Ήταν γνωστό από την αρχαιότητα.
Σίδηρος
Το χημικό στοιχείο σίδηρος είναι μέταλλο με ατομικό αριθμό 26 και ατομικό βάρος 55,847. Έχει θερμοκρασία τήξης 1535 °C και θερμοκρασία βρασμού 2750 °C. Το χημικό του σύμβολο είναι Fe.
Ο σίδηρος είναι το τέταρτο πιο άφθονο στοιχείο στον στερεό φλοιό της γης μετά το Οξυγόνο(Ο), το Πυρίτιο (Si) και το Αργίλιο (Al) 1. Επίσης, είναι το μεταλλο με την πιο ευρεία χρήση, κυρίως με τη μορφή των δύο σημαντικότερων κραμάτων του, του χάλυβα (ατσάλι εκ του λατινικού acciaio) και του χυτοσίδηρου. Ο σίδηρος έχει ανακαλύφθεί από την προϊστορία, συγκεκριμένα από την Εποχή του Σιδήρου.
Υδρόθειο
To «υδρόθειο» ή «σουλφάνιο» ή «υδροσουλφίδιο» ή «σουλφίδιο του υδρογόνου» είναι η χημική ένωση του υδρογόνου και του θείου με χημικό τύπο H2S. Είναι ένα άχρωμο, πολύ τοξικό και εύφλεκτο αέριο με τη χαρακτηριστική οσμή των κλούβιων αυγών. Είναι συχνά το αποτέλεσμα της αναερόβιας βακτηριδιακής αποικοδόμησης οργανικών ουσιών που περιέχουν θείο, σε έλη και αποχετεύσεις. Επίσης βρίσκεται στα ηφαιστειακά αέρια, στο φυσικό αέριο και στο νερό κάποιων πηγαδιών. Το ανθρώπινο σώμα επίσης παράγει μικρές ποσότητες υδροθείου.
Πηγές πληροφοριών: "Wikipedia"
Ετικέτες
πειράματα χημείας
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου